Mentorschap
Mentorschap is bedoeld voor meerderjarigen die hun persoonlijke zaken niet meer zelf kunnen regelen vanwege een geestelijke of lichamelijke toestand. De mentor wordt door de rechter benoemd. De mentor kan een bekende van de betrokkene zijn, maar ook kan er een professionele mentor worden benoemd. De rechter kan 1 of 2 mentoren benoemen.
Het mentorschap gaat in op de dag nadat de rechter de uitspraak heeft verstuurd. Het mentorschap stopt wanneer de rechter dit uitspreekt. Het stopt vanzelf bij tijdelijk mentorschap, bij overlijden van de betrokkene of als het mentorschap overgaat in curatele.
Iemand die een mentor heeft, blijft handelingsbekwaam maar kan niet meer zelfstandig beslissen over zijn verzorging, verpleging, behandeling en begeleiding. De mentor neemt die beslissingen, en komt op voor de persoonlijke belangen van de betrokkene. De mentor betrekt de betrokkene hier zoveel als mogelijk bij.
Heel persoonlijke zaken, zoals het indienen van een echtscheidingsverzoek of het erkennen van een kind, mag de mentor niet voor de betrokkene regelen. Hij mag wel meedenken.
Wie mogen er een aanvraag tot mentorschap indienen?
De volgende personen of instellingen mogen een aanvraag tot mentorschap indienen:
- de persoon die een mentor krijgt (de betrokkene);
- de echtgenoot of andere partner;
- familieleden (bloedverwanten) tot in de 4e graad; dit zijn ouders, grootouders, kinderen, kleinkinderen, broers, zussen, ooms, tantes, neven en nichten;
- degene die het gezag over de betrokken persoon heeft. Bijvoorbeeld de voogd, als de betrokkene nog jonger is dan 18 jaar (minderjarig);
- de curator of de bewindvoerder van de betrokkene;
- de instelling die de betrokkene verzorgt of begeleidt;
- de officier van justitie.
Wilt u meer informatie over dit onderwerp, neem dan vrijblijvend contact met ons op.